Şadi Çalık
Şadi Çalık (1917–1979), Türk çağdaş heykelin öncülerinden biri olarak tanınır. 6 Aralık 1917’de Girit’in Kandiye kentinde doğan sanatçı, 1923 nüfus mübadelesiyle ailesiyle birlikte İzmir’e yerleşmiştir.
Eğitim Yılları ve Akademik Gelişim
Şadi Çalık, 1939–1948 yılları arasında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde dönemin ünlü heykeltıraşı Rudolf Belling’in öğrencisi olmuş ve modelaj, kompozisyon tekniklerinde derinleşmiştir.
1959’da akademiye dönerek öğretim üyesi olarak görev yapmış; 1969’da doçent, 1971’de profesör unvanı almıştır.
Sanat Anlayışı ve Önemli Eserleri
Şadi Çalık, eserlerinde sadelik ve açıklığı esas alan bir yaklaşım benimsemiştir. Neoklasik heykellerden başlayarak minimalist soyut formlara geçiş yapmış, bu süreçte "Minimumizm" adlı stilini geliştirmiştir.
Anıtsal Heykeller
Öne çıkan anıtsal yapıtları arasında ODTÜ Atatürk Anıtı (1966), Cumhuriyet’in 50. Yıl Anıtı (1973, Galatasaray Meydanı) ve İzmir Kültürpark’taki "Yatan Kadın" (1954) yer alır. Bu eserler, minimalist estetikle kamu alanlarına sanatsal kimlik kazandırmıştır.
Soyut ve Roket Dönemi Çalışmaları
1950’li yıllardan itibaren demir, bronz, taş gibi malzemeleri kullanarak soyut heykellere yönelen sanatçı; “Minimum”, “Uçan Form”, “Delikli Soyut” gibi eserleriyle dikkat çekmiştir.
Rölyef ve Mimari Entegrasyon
Çalık, mimari ile heykelin bütünleşmesine önem vermiş ve Yapı Kredi Bankası, İstanbul Ticaret Odası gibi yapılar için rölyef eserler üretmiştir. Ayrıca Anıtkabir kabartma çalışmalarına da katılmıştır.
Şadi Çalık, neoklasikden soyuta uzanan etkileyici bir sanat yolculuğu olan, minimalist estetiğiyle çağdaş Türk heykelinin yapıtaşlarını ortaya koymuş bir heykeltıraştır. Kamuya açık anıtları ve akademik katkılarıyla iz bırakmıştır.
